نیمكت پرسپولیس با حضور حمید استیلی بسیار نامطمئن به نظر می رسد. آنچه از ظواهر امر پیداست اینكه هواداران هم امیدی به این نیمكت ندارند.

همیشه در تیمهای بزرگ ، چند نفر به عنوان بزرگتر تیم نقش ستونهایی را ایفا می كنند كه سایر بازیكنان به آنها اتكا می كنند. نقش این افراد در شرایط بحرانی تیمها بیشتر به چشم می آید.

آنها هستند كه مانع از هم پاشیدن شیرازه تیم در مواقع حساس می شوند. گاهی با یك فریاد می توانند انگیزه را به پیكر تیم تزریق كنند و در كل حضور این افراد در یك تیم بخش قابل توجهی از بار روانی را از دوش سایر بازیكنان بر می دارد. 

این افراد الزاما نباید ستاره های درون زمین باشند، بلكه كافیست شخصیت آنها به عنوان یك چهره محبوب و مورد قبول پذیرفته شود تا بتوانند نقش لیدری خود را ایفا كنند.

در مصافهایی كه حساسیتی خاص تر از یك مسابقه فوتبال عادی دارند نقش این افراد به مراتب پر رنگ تر و مسئولیت آنها سنگین تر خواهد شد.

داربی هفتاد و یكم سرخ و آبی های تهران از این حیث مصافی نابرابر بود؛  چرا كه در یك سوی میدان ، پسران آبی پایتخت با اتكا به كاپیتان آماده خود به میدان آمده بودند و در عین حال مهره هایی همچون مجتبی جباری و مهدی رحمتی  آنقدر تجربه و قابلیت داشتند كه در كنترل جو تیم، كاپیتان را یاری كنند.

اما در سوی دیگر همه نگاهها ازبازیكنان درون زمین تا نیمكت نشینان و هواداران تنها به كاپیتان سرخپوشان دوخته شده بود تا یك تنه بار همه فشارهایی را كه روی تیم پرسپولیس وجود داشت حمل كند. اما این همه مصائب شماره هشت رویایی پرسپولیس نبود. چرا كه اگر فرهاد مجیدی می توانست با آسودگی از فضای مطمئن نیمكت آبی پوشان تمام تمركز خود را معطوف به اداره تیمش در زمین كند ، علی كریمی علاوه بر اداره تیم در درون زمین ، در طول این فصل مجبور بوده تا در فشارهای موجود روی كادر فنی هم شریك باشد.

بر خلاف استقلال كه با حضور مظلومی و پورحیدری از وزن روانی و قابلیت اتكای خوبی برخوردار است ،  نیمكت پرسپولیس با حضور حمید استیلی بسیار نامطمئن به نظر می رسد. آنچه از ظواهر امر پیداست اینكه هواداران هم امیدی به این نیمكت ندارند. آنها استیلی را كوچكتر از مربیگری پرسپولیس می دانند و البته شاید هم بتوان به آنها حق داد. چون استیلی در عرصه مربیگری نه تنها در پرسپولیس كه در شاهین بوشهر هم كارنامه قابل توجهی ندارد.

به همین دلیل است كه پس از بازی با شهرداری تبریز علی كریمی باید تیم شكست خورده را دور زمین بگرداند و از هواداران عذر خواهی كند. این در حالیست كه مربیان چنین تیمهایی باید بتوانند در زمان شكست با به عهده گرفتن مسئولیت باخت، فشار روانی را از روی بازیكنان خود بردارند و استیلی آنقدر در این زمینه برای هواداران غیر قابل اعتماد است كه خود نیز می داند اگر قرار بود به جای كریمی او تیم را دور زمین بگرداند هواداران خشمگین پرسپولیس با او چه برخوردی می كردند.

در واقع علی كریمی در این فصل نه در درون زمین و نه در كادر فنی هیچ كس را ندارد كه برای حمل بارسنگین روحی و روانی تیم، او را یاری كند. پرسپولیس حتی درفصل گذشته نیز این بار را با كمك دایی و كریم باقری تا نیمه های راه رساند و پس از آن با كنار رفتن باقری و افتادن بار به دوش دایی، روند افت پرسپولیس آغاز شد.

حالا هم كریمی كه به گواهی همگان برای پرسپولیس از جان و دل بازی می كند ، نمی تواند این بار را به مقصد برساند. اگر مسئولان پرسپولیس می خواهند تیمشان بیش از این هواداران پرشمار خود را نا امید و خشمگین نكند باید به فكر یك مهره قابل اعتماد برای كادر فنی خود باشند تا اگر نمی خواهند استیلی را از كار بركنار كنند لا اقل ، بار روانی بیرون زمین را از دوش كریمی بردارند. نامهایی همچون احمدرضا عابدزاده و كریم باقری آنقدر وزن و اعتبار دارند كه حضورشان روی نیمكت پرسپولیس آرامش و امید را به سكوها و البته بازیكنان تیم بازگرداند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: